Dici enim nihil potest verius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quo modo autem philosophus loquitur? Duo Reges: constructio interrete. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

• Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.
• Praeclare hoc quidem.
• Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
• Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus; Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Iam contemni non poteris. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.

Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Et quod est munus, quod opus sapientiae? In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Recte, inquit, intellegis.

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Bork

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Moriatur, inquit.

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Bork

Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

1. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
2. At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas?
3. At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas?

Cumque eorum utrumque per se expetendum esse dixissent,
virtutes quoque utriusque eorum per se expetendas esse
dicebant, et cum animum infinita quadam laude anteponerent
corpori, virtutes quoque animi bonis corporis anteponebant.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Quod enim dissolutum sit, id esse sine sensu, quod autem sine sensu sit, id nihil ad nos pertinere omnino.